Op een te warme herfstnamiddag ontmoeten we Hilde, een statige leerkracht op pensioen. Hilde begroet ons samen met Felix, haar favoriete plant. Van een hartelijke ontvangst gesproken.
“Kom snel binnen, Felix is niet opgewassen tegen dat Belgische weer.”
Een warm tasje groene thee, Felix die terug op zijn plaats staat en we kunnen samen het bos door de bomen weer zoeken.
Hilde valt meteen met de essentie in huis: “Ik ben recent op pensioen gegaan en dat was niet zo makkelijk voor mij. Plots voelde ik me wat vastroesten. Ik had behoefte mijn tienerjaren terug te beleven! De sixties, toen Joe Cocker de luchtgitaar uitvond en John F. Kennedy de jongst verkozen president was.”
Een makkelijke stap richting die sixties nostalgie, bood Felix, de Philodendron Pertusum of Monstera Deliciosa. Ook voor deze plant liggen zijn populairste dagen in de sixties. Dat schept een band tussen plant en plan(t)ouder.
“Wist ge dat Felix heel wat bijnamen heeft? Ik heb er een encyclopedie bij genomen om wat meer over hem te leren. De gatenplant of “plante gruyère”, noemen ze hem ook wel eens. Als die bladeren wat ouder worden dan lijken die op gruyère kaas.”
“De plant was al 4 jaar oud toen wij hem in huis haalden, en toch mat hij al 1m50 aan de deurlijst. Gegroeid als kool in zijn eerste jaren! Het schijnt dat die in het oerwoud in Mexico of Panama, waar die natuurlijk groeit, tot 20 meter hoog kan worden. Die grootheidswaan zal ik hier de kop in moeten drukken.”
Felix staat naast de verwarming. Maar Felix is van oorsprong een junglebewoner en heeft het graag warm. Ideale temperatuur ligt tussen de 20 en 30 graden, zodat zijn plaatsje in casa Hilde met de nodige zorg uitgekozen blijkt.
Maar zorgt dat er niet voor dat die plant heel vaak water moet krijgen?
“Nog een reden waarom ik voor deze plant gekozen heb, is omdat die ook wel rustig met rust gelaten kan worden. T’is niet voor niks dat dat nu de trend is bij jonge mensen met een druk leven!
Maar Felix blijkt het mooist wanneer je hem goed verzorgt. Om te zien of hij dorst heeft, til ik hem op. Eerst wel mijn ringen uit doen daarvoor. Die kerel weegt al 18 kilo met pot en al! Seffens mijn ringen naar de vaantjes,”
Voor we foto’s mogen trekken, haalt juf Hilde er toch even haar stofdoek bij om Felix zijn bladeren af te stoffen.
Ze zegt dat ze dat vroeger bij haar moeder geleerd heeft. En nu ze toch geregeld terug denkt aan vervlogen tijden, houdt ze moeder’s tradities ook graag in ere. Tijdens het afstoffen even kijken of er lichtere bladeren tussen zitten, want dan krijgt Felix tè veel licht. En een plant floreert niet alleen met water, licht en stofdoek, maar ook met een paar lieve woordjes.
“Ik hoop eigenlijk stiekem dat Felix wel super groot wordt! Wist ge dat zo een blad gemiddeld 3 à 4 jaar mee gaat? Ik vind dat straffen toebak… Van die oudere bladeren hoop ik snel een Mexicaans afkooksel tegen arthritis te maken, heb ik al last van op mijn leeftijd.
En als ik echt geluk heb, kan ik een nieuwe hobby gaan oefenen: koord maken met de luchtwortels!”
“Ik denk dat ik nog wat ga praten tegen Felix. Beetje voorlezen uit de krant. Bedankt voor jullie bezoek!”
Geen probleem Hilde, wij trekken onze plan wel!
fotografie: Renaat Nijs
tekst: Cleo Hendriks