Over de Efteling, verjaren en de Clematis
“Vandaag zijn we gesloten, maar morgen bent u weer welkom.” Zelfs op de sluitingsdag lopen haar klanten de deur plat. Liesbeth baadt al drie jaar Tarte Tatin uit. U raadt het, taartjes en gebakjes bij de vleet in het hartje van Hasselt. Gezelligheid kan en mag niet ontbreken in Liesbeths taartenhuisje. En bloemen horen daarbij. Meer bepaald een weelderige bos Clematis.
Voor cheesecake, worteltaart, een stevige boterham of een ontbijt in de late namiddag kan je bij de Walputstraat 19 aankloppen. Liesbeth zorgt ervoor dat je geen honger zal lijden. Gezellig, gezellig en nog eens gezellig, dat is de geslaagde eerste indruk. Boeken tegen de muur, een houten vloer en een open haard geven Liesbeths zaak karakter.
“Bloemen horen thuis in mijn interieur, toch? Vorige week kreeg ik dit boeket van een vaste klant voor mijn verjaardag. Het blijkt een boeket Clematis te zijn. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik ben wel aangenaam verrast! Ze hebben zo een feeëriek karakter en doen me meteen aan de Efteling denken.”
Het was nochtans niet meteen liefde op het eerste zicht tussen Liesbeth en de Clematis. “Meestal kies ik voor subtielere bloemen. Dit boeket is nogal aanwezig”, lacht Liesbeth. “Het voordeel is natuurlijk dat iedereen mijn bloemen gezien heeft, want je kan er niet naast kijken. Ik heb ze dan ook maar meteen op mijn eerste tafeltje gezet. Ik kies vaak zelf voor Gerbera’s in alle verschillende kleuren. Maar ik moet toegeven dat dit boeket ook z’n charmes heeft. De twee kleuren, paars en groen, dat past eigenlijk perfect in mijn interieur.”
Door Liesbeths overweldigend boeket, zijn we haar vergeten te feliciteren met haar verjaardag. Dus bij dezen: nog een late gelukkige verjaardag. “Bedankt, maar dat is ondertussen toch weer twee weken geleden. En mijn bos Clematis is nog helemaal intact. Dat kom je niet snel tegen bij snijbloemen. Volgens het internet is de Clematis inderdaad een sterke bloemsoort.”
Ook al is het boeket bijna aan zijn laatste adem toe, Liesbeth geeft niet op. Zelfs de hangende bloemetjes krijgen een nieuw leven. “Het zou toch zonde zijn om de bloemen die een beetje ouderdomsverschijnselen beginnen te vertonen al meteen weg te gooien? Ik neem dan een koffiepot (ook met bloemetjes!) en laat ze daar een beetje bekomen. Ik probeer mijn bloemen altijd zo lang mogelijk te houden. Je weet maar nooit dat ze nog een tweede adem vinden.”
Heeft de Clematis dan speciale verzorging nodig? “Niet dat ik weet. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet veel tijd heb om mijn bloemen de zorg te geven die ze eigenlijk nodig hebben. Mijn taarten bakken zichzelf nu eenmaal niet.” Liesbeth lacht. “Meestal snijd ik de stelen schuin, and that’s it. Het water ververs ik uiteindelijk pas als de klanten zeggen dat het vies begint worden.” Oeps, betrapt.
