De zwart geverfde muren van het bureau omhelzen ons wanneer we binnen komen. Een groot raam zorgt voor veel licht en warmte, zodat de Strelitzia die ervoor staat onmiddellijk opvalt. Niet enkel door haar groene elegante bladeren, maar ook omdat een piepklein parkietje zit te kwetteren tussen de bladeren.
“Marcske was een asielvogeltje dat een thuis nodig had en ik vond dat geweldig om in huis te nemen. Ondertussen zijn Marcske en ik niet meer van elkaar weg te slaan. Marcske begint altijd ongeduldig te fluiten als ik binnen kom. Die is zo blij als hij mee naar mijn bureau kan en vliegt bijna onmiddellijk naar mijn Strelitzia.”
Zo geschiedde. Marckske zit niet stil en vliegt van schouder naar plant en terug.
“Ik denk dat de naam hem wel aanspreekt. Eigenlijk een geweldig toeval ook. Een Strelitzia wordt ook een Paradijsvogelbloem genoemd. Die worden in de natuur bestuift door kolibries. Als Marcske kon bestuiven, hij zou al druk in de weer zijn!.”
Voor we Strelitzia kunnen zeggen, begint Marc te knabbelen aan de blaadjes en moet Jaqcues zijn rustmoment met een whiskytje laten voor wat het is, om Marc terecht te wijzen.
“Ik moet eerlijk zijn: ik zorg niet echt zelf voor mijn plant, maar als Marc gaat knabbelen, daar kan ik niet tegen! Mijn vrouw is geweldig bezig met ons huis gezellig te maken. Ze vond dat mijn zwart bureau wel wat groen kon gebruiken, ook omdat dat schoon bij mijne stoel past. Zolang zij of één van onze kinderen die plant verzorgt, hoort ge mij niet klagen.”
De moeder des huizes heeft dan ook een spiekbriefje achtergelaten, zodat Jacques toch iets weet over zijn plant wanneer hij alleen thuis is.
“Hier staat lichte standplaats. Aan het raam is dus al goed!
Veel water geven ook. Dat doet dus iemand anders. Als ik eraan denk en de grond ziet er wat droog uit, dan loop ik al eens om een glas water.”
En Jacques kijkt, net als bijna iedere Belg, enorm uit naar wat goed weer in ons landje.
“Ik wil die plant echt een mooie bloem zien krijgen. Dat gebeurt maar 1 keer per jaar, wanneer het warm is. Ik zet, als het even schoon weer is, die plant al buiten onder het terras en dan zet ik mij erlangs. Ik kijk er zo naar uit om hier wat mediterrane sfeer in de tuin te krijgen met de plant, wat petanque, een barbecue…”
Voorlopig is het wat te koud voor bloemen en trekt de Strelitzia haar bladeren wat in, dromend van wat zonlicht en Marcske die in haar oren kwettert.
En Jaqcues die geniet, van Marckske, plant en een occasioneel glas whisky.
fotografie: Renaat Nijs
tekst: Cleo Hendriks